Διαταραχή πανικού

Η διαταραχή πανικού είναι μια ιδιαίτερα συχνή οντότητα που προσβάλει μεγάλο ποσοστό, νέων κυρίως, ατόμων. Χαρακτηρίζεται από επεισόδια πανικού (οξείες κρίσεις άγχους με σωματικά συμπτώματα που αρχίζουν και κορυφώνονται μέσα σε 10-15 λεπτά της ώρας και προκαλούν ένα εξαιρετικά δυσφορικό αίσθημα στο άτομο με φόβο ότι θα πεθάνει ή θα τρελαθεί). Για να τεθεί η διάγνωση της διαταραχής πανικού προϋποτίθενται αλλεπάλληλα επεισόδια πανικού που “συνδέονται ” μεταξύ τους με άγχος αναμονής (το άτομο αναμένει το επόμενο επεισόδιο). 

Συνέπεια της διαταραχής είναι άλλοτε άλλου βαθμού δυσκολίες στην καθημερινότητα, όπως δυσχέρεια του ατόμου να βρεθεί σε πολυσύχναστους χώρους και να χρησιμοποιήσει μέσα μαζικής μεταφοράς (αγοραφοβία), έκπτωση της επαγγελματικής και κοινωνικής λειτουργικότητας κ.α. (Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στη σελίδα “Χρήσιμα”) 

Η αντιμετώπιση της διαταραχής πανικού συνίσταται σε χρήση φαρμακοθεραπείας σε συνδυασμό με ψυχοθεραπευτική παρέμβαση. Η φαρμακοθεραπεία στοχεύει στο να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα της διαταραχής (μείωση ή εξάλειψη των κρίσεων πανικού) ενώ η ψυχοθεραπεία έχει διπλό στόχο: 

1. την κατανόηση, από την πλευρά του ασθενή, των διαδικασιών που οδηγούν στις κρίσεις πανικού 
2. στην αποκάλυψη των βαθύτερων ψυχολογικών αιτίων της διαταραχής. 

Με άλλα λόγια η προσπάθεια κατευθύνεται στο να απαντηθεί τι είναι οι κρίση πανικού, πως συμβαίνει μια κρίση και γιατί συμβαίνει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Η φαρμακοθεραπεία της Διαταραχής Πανικού.

Στην περίπτωση αυτή (όπως και σε άλλες αγχώδεις διαταραχές) χρησιμοποιούνται θεραπευτικά αντικαταθλιπτικά (κυρίως της κατηγορίας των Εκλεκτικών Αναστολέων Επαναπρόσληψης Σεροτονίνης – SSRIs). 

Φάρμακα που ανήκουν στην κατηγορια αυτή είναι: 

• Φλουοξετίνη, 
• Σιταλοπράμη, 
• Παροξετίνη, 
• Φλουβοξαμίνη, 
• Σερτραλίνη, 
• S-σιταλοπράμη 
• ενώ από την κατηγορία των SNRIs χρησιμοποιείται η Βενλαφαξίνη. 

Συνήθως, αρχικά χορηγείται το αντικαταθλιπτικό σε συνδυασμό με ένα αγχολυτικό φάρμακο της κατηγορίας των βενζοδιαζεπινών (Λοραζεπάμη, Αλπραζολάμη κ.α.) με στόχο την ταχεία ανακούφιση του άγχους. Λίγες εβδομάδες αργότερα το αγχολυτικό θα διακοπεί και θα συνεχιστεί η αγωγή με το αντικαταθλιπτικό.

Πόσο διαρκεί η αγωγή;

Η αγωγή διαρκεί 9-12 μήνες μετά την ύφεση των συμπτωμάτων, έτσι ώστε να αποτραπεί η υποτροπή. Σε περιπτώση υποτροπών της διαταραχής το χρονικό διάστημα της χορήγησης της αγωγής μπορεί να χρειαστεί να επιμηκυνθεί.